Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

θα σκάσει και θα τρέχουνεεεε...


Και στον απόηχο των πολεμικών άναρθρων κραυγών απόγνωσης και αυτοπροσδιορισμού των "ένδοξων" ΟΥΚάδων μας, η έκρηξη στα Πατήσια και ο θάνατος ενός μικρού δεκαπεντάχρονου παιδιού, ήρθε να ταράξει τα ήδη ταραγμένα νερά της δημόσιας αταξίας μας...
Λυπάμαι που θα το πω αλλά φοβάμαι ότι αυτό το τραγικό συμβάν μπορεί να πυροδοτήσει σε συνδιασμό με την περιρέουσα δυναμιτισμένη ατμόσφαιρα δυναμικές κοινωνικές αναταραχές...Βέβαια για να πω και την μαύρη αλήθεια μου δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να βλάψουν περισσότερο την κατάστασή μας αυτές ή κατά πόσο μπορούν να κάνουν καλό-σαν ένα ηλεκτροσόκ στον ετοιμοθάνατο!
Πριν από ενάμιση χρόνο ένας άλλος δεκαπεντάχρονος έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες ενός αστυνομικού-ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Χθες ένας μικρός μετανάστης από το Αφγανιστάν έπεσε θύμα μίας άλλης μορφής βίας, αυτή την φορά όχι νομιμοποιημένης στον βωμό ενός ψευτοαριστερίζοντος ιδεολογήματος (αλήθεια τείνουμε να το νομιμοποιήσουμε άτυπα και αυτό στην Ελλάδα...Όποιος έχει διαβάσει ένα βιβλίο του Μπακούνιν νομίζει ότι έχει αγγίξει τα άδυτα του αριστεροαναρχικού πολιτικού στοχασμού και είναι έτοιμος να συνθλιψει ανά πάσα στιγμή σε ένα debate τον Engels...)
Αυτό που πρέπει πραγματικά να μας ανησυχήσει είναι ότι πλέον είτε από ανικανότητα-ηλιθιότητα είτε από τύχη-ατυχία βλέπουμε ότι τα θύματα πλέον της κατάντιας μας είναι μικρά παιδιά. Φαντάζομαι ότι τόσο οι εθνικοί μας ήρωες που παρήλασαν στο Σύνταγμα όσο και αυτοί που ζητοκράυγαζαν θα έμειναν εμβροντητοι στην τηλεόρασή τους στο άκουσμα του θανάτου του μικρού Αφγανού, σε ένα ξέσπασμα υποκρισίας και φαρισαϊσμού, κατηγορώντας τους υπανθρώπους που αποφάσισαν να οργανώσουν ένα τυφλό χτύπημα κάνοντας μία τρομοκρατική οργάνωση(έχουν αρχίσει πλέον να ξεφυτρώνουν σαν τις Α.Ε...και αυτό πρέπει να ανησυχήσει κάπως νομίζω τους υεύθυνους...είναι καμπανάκι...Ο κόσμος δεν έχει πολύ υπομονή ακόμα-θα σκάσει και θα τρέχουνε...) και οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία ενα μικρό παιδί και μία οικογένεια που έφυγε από την Καμπούλ για να γλιτώσει από τις βόμβες...Πόσο τραγική ειρωνία μπορεί να είναι αυτό...Να φύγεις από το ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν ζητώντας όχι μία νέα ζωή αλλά απλά ΖΩΗ για να πεθάνεις από έκρηξη βόμβας στα Πατήσια...

Υ.Γ Σε άρθρο του Αχιλλέα Πεκλάρη στην Athens Voice διατυπώθηκε ένα πολύ αξιόλογο ερώτημα και με μανία προσπαθώ να το απαντήσω...μάταια μάλλον..."Ποιοι θα πενθήσουν για τον χαμό του 15χρονου Αφγανού...;"

Υ.Γ 2 Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί σε περίπτωση που στην θέση του αδικοχαμένου παιδιού από το Αφγανιστάν ήταν ένα δεκαπεντάχρονο Αλβανάκι, λαμβάνοντας υπ' όψιν το προχθεσινό φασιστικό μανιφέστο της Άρειας Φυλής μας...ή μάλλον τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα να μην το φανταζόμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου