Πέρασε λοιπόν και αυτή η εθνική επέτειος της 17ης Νοεμβρίου. 36 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα(puta) που τα τανκς προσωρινά καθυστέρησαν αυτό που ήταν καθορισμένο να γίνει, συμπαρασύροντας μαζί τους νεαρά παιδιά που αγωνίζονταν και αγωνιούσαν για ένα καλυτερο αύριο. Για 3 απλά πράγματα. Ψωμί, παιδεία, Ελευθερία. Και όπως είναι φυσικό, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος ΚΑΙ χθες, έτρεξε να αποδώσει φόρο τιμής στα παιδιά που θυσιάστηκαν για μία ιδεολογία, για ένα πιστεύω, για ένα καλύτερο κόσμο για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Όλοι σχεδόν αυτοί που έσπευσαν να τιμήσουν με την παρουσία τους και τα στεφάνια τους το πρωί της Τρίτης, στο μνημείο του Πολυτεχνείου τα θύματα του '73, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τότε αγωνίζονταν δίπλα στα θύματα αυτά. Αγωνίζονταν για ένα πιο βιώσιμο σήμερα, αγωνίζονταν για ένα καλύτερο αύριο. Και ομολογουμένως, για πολλούς από αυτούς, από ότι φαίνεται, το καλύτερο αύριο ήρθε και μάλιστα έφερε μαζί τους και πολλές νεωτερικές ιδέες και ιδεολογίες, κάνοντάς τους να ξεχάσουν την προέλευσή τους και τους νεανικούς τους προβληματισμούς. Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν που μάχονταν για μία ιδέα, έχουν περάσει στο απέναντι στρατόπεδο και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να καταστείλλουν την ιδέα που πρέσβευαν πριν από κάποια χρόνια. Έχοντας γευτεί τον πλούτο και την εξουσία σιγά σιγά μετατράπηκαν σε καρεκλοκένταυρους, που όχι μόνο θρονιάστηκαν σε αυτήν την εξουσία, αλλά νομίζουν ότι θα την πάρουν και στον τάφο τους, έχοντας χάσει πλήρως το νόημα.
Από την άλλη το βράδυ της ίδιας ημέρας στο καθιερωμένο πανηγύρι στο κέντρο της Αθήνας(έχει γίνει πλέον θεσμός....κάτι σαν την παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS) κουκουλοφόροι "μάγκες" έκαναν για άλλη μία φορά τσίρκο μία ειρηνική διαδήλωση περίπου 15.000 ανθρώπων που αυθόρμητα απρόσωπα και ...χωρίς κάμερες πήγαν να τιμήσουν τους νεκρούς και να υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν και ορισμένες αξίες σε αυτή την ζωη που δεν γίνεται να λησμονιούνται. Αυτοί λοιπόν οι μάγκες που ισχυρίζονται ότι είναι ιδεολόγοι, δεν αφήνουν για άλλη μί9α φορά τους πραγματικούς ιδεολόγους να εκφραστούν ελέυθερα...γίνονται μία μικρογραφεία αυτού που θέλουν να μας δείξουν ότι τόσο βάναυσα πολεμούν.Έχουν χάσει ΚΑΙ αυτοί το νόημα...
Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι κάθε γενιά σε αυτό τον τόπο έχει το δικό της Πολυτεχνείο. Και αυτό γιατί κάθε γενιά έχει να αντιμετωπίσει τα δικά της επίκαιρα προβλήματα. Σήμερα τις ερπύστριες των τανκς έχουν αντικαταστήσει οι ερπύστριες της ανεργίας, της αβεβαιότητας, της φτώχειας ακόμα και της ανέχειας, με αποτέλεσμα να προσπαθούν και τα σημερινά παιδιά αφενός να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εποχής αφετέρου να αλλάξουν κάτι...προς το καλύτερο! Να μπορέσουν και αυτοί με την σειρά τους να αποτελέσουν την νέα βελτιωμένη έκδοση καρεκλοκένταυρων. Και καλά κάνουν! Θα είναι καταστροφικό για την κοινωνία μας να σταματήσει να αντιδρά η τελευταία αγνή φωνή μέσα σε αυτή. Γιατί η νεολαία είναι μία μικρή φωνούλα πάνω από τον ώμο της εκάστοτε κοινωνίας που πολλοί αποκαλούν συνείδηση.Είναι το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο για τον κόσμο να έχει μία νεολαία που αντιδρα!Γιατι πρέπει να αντιδρά! Αν συμβιβαστεί από τόσο μικρή ηλικία...ειλικρινά κανείς δεν θέλει να δει σε τι μπορεί να μετεξελιχθεί αυτή ευνουχισμένη από ιδεολογία νέα γενιά καρεκλοκένταυρων...
Ευτυχώς που ακόμα δεν συμβιβαζόμαστε...
Όλοι σχεδόν αυτοί που έσπευσαν να τιμήσουν με την παρουσία τους και τα στεφάνια τους το πρωί της Τρίτης, στο μνημείο του Πολυτεχνείου τα θύματα του '73, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τότε αγωνίζονταν δίπλα στα θύματα αυτά. Αγωνίζονταν για ένα πιο βιώσιμο σήμερα, αγωνίζονταν για ένα καλύτερο αύριο. Και ομολογουμένως, για πολλούς από αυτούς, από ότι φαίνεται, το καλύτερο αύριο ήρθε και μάλιστα έφερε μαζί τους και πολλές νεωτερικές ιδέες και ιδεολογίες, κάνοντάς τους να ξεχάσουν την προέλευσή τους και τους νεανικούς τους προβληματισμούς. Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν που μάχονταν για μία ιδέα, έχουν περάσει στο απέναντι στρατόπεδο και προσπαθούν με νύχια και με δόντια να καταστείλλουν την ιδέα που πρέσβευαν πριν από κάποια χρόνια. Έχοντας γευτεί τον πλούτο και την εξουσία σιγά σιγά μετατράπηκαν σε καρεκλοκένταυρους, που όχι μόνο θρονιάστηκαν σε αυτήν την εξουσία, αλλά νομίζουν ότι θα την πάρουν και στον τάφο τους, έχοντας χάσει πλήρως το νόημα.
Από την άλλη το βράδυ της ίδιας ημέρας στο καθιερωμένο πανηγύρι στο κέντρο της Αθήνας(έχει γίνει πλέον θεσμός....κάτι σαν την παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS) κουκουλοφόροι "μάγκες" έκαναν για άλλη μία φορά τσίρκο μία ειρηνική διαδήλωση περίπου 15.000 ανθρώπων που αυθόρμητα απρόσωπα και ...χωρίς κάμερες πήγαν να τιμήσουν τους νεκρούς και να υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν και ορισμένες αξίες σε αυτή την ζωη που δεν γίνεται να λησμονιούνται. Αυτοί λοιπόν οι μάγκες που ισχυρίζονται ότι είναι ιδεολόγοι, δεν αφήνουν για άλλη μί9α φορά τους πραγματικούς ιδεολόγους να εκφραστούν ελέυθερα...γίνονται μία μικρογραφεία αυτού που θέλουν να μας δείξουν ότι τόσο βάναυσα πολεμούν.Έχουν χάσει ΚΑΙ αυτοί το νόημα...
Το ζήτημα λοιπόν είναι ότι κάθε γενιά σε αυτό τον τόπο έχει το δικό της Πολυτεχνείο. Και αυτό γιατί κάθε γενιά έχει να αντιμετωπίσει τα δικά της επίκαιρα προβλήματα. Σήμερα τις ερπύστριες των τανκς έχουν αντικαταστήσει οι ερπύστριες της ανεργίας, της αβεβαιότητας, της φτώχειας ακόμα και της ανέχειας, με αποτέλεσμα να προσπαθούν και τα σημερινά παιδιά αφενός να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εποχής αφετέρου να αλλάξουν κάτι...προς το καλύτερο! Να μπορέσουν και αυτοί με την σειρά τους να αποτελέσουν την νέα βελτιωμένη έκδοση καρεκλοκένταυρων. Και καλά κάνουν! Θα είναι καταστροφικό για την κοινωνία μας να σταματήσει να αντιδρά η τελευταία αγνή φωνή μέσα σε αυτή. Γιατί η νεολαία είναι μία μικρή φωνούλα πάνω από τον ώμο της εκάστοτε κοινωνίας που πολλοί αποκαλούν συνείδηση.Είναι το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο για τον κόσμο να έχει μία νεολαία που αντιδρα!Γιατι πρέπει να αντιδρά! Αν συμβιβαστεί από τόσο μικρή ηλικία...ειλικρινά κανείς δεν θέλει να δει σε τι μπορεί να μετεξελιχθεί αυτή ευνουχισμένη από ιδεολογία νέα γενιά καρεκλοκένταυρων...
Ευτυχώς που ακόμα δεν συμβιβαζόμαστε...
.png "English"){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου